എഴുതാൻ മറന്നു പോയ വരികളായി.... സ്വന്തബന്ധങ്ങളെ താളുകളിലെവിടൊക്കെയോ എഴുതിത്തീർത്തിരിക്കുന്നു........പൂർണ്ണാർത്ഥമില്ലാതെ....പറയാൻ കഴിയാത്ത........എഴുതിയൊഴിക്കാനാവാതെ ബാക്കിയായവ ഇടക്കിടെ നൊമ്പരം പടർത്തി... മഷിയുറച്ച് തെളിയാതെ പോയ അക്ഷരങ്ങളായവയും എഴുതപ്പെടണം.... കണ്ണീരു വീണു മഷി പടർന്നപ്പോൾ എന്റെ ഓർമ്മകളെ കുടഞ്ഞെറിഞ്ഞ് വീണ്ടും ...! കൂട്ടം തെറ്റിയ കുഞ്ഞാടുകളെ പോലെ....ചരട് പൊട്ടിയ മുത്തുമാലപോലെ ....തട്ടിക്കമഴ്ത്തിയ ചായക്കുട്ടുകല്‍പോലെ....ചതഞ്ഞരഞ്ഞ തംബുരുകല്‍പോലെ....താളം മുറിഞ്ഞ ഗാനങ്ങല്‍പോലെ....തിരശ്ശീല വീണ നടകരഗംപോലെ ...ജിവിതം അലയുന്നു . പക്ഷെ .നിങ്ങളോട് .ഒരുഅപേക്ഷ ഇവിടെ.....ഈ ബ്ലോഗിന്റെ ഒരു കോണില്‍ ഞാന്‍ എന്റെ സങ്കടങ്ങള്‍ ഒരു മയില്‍പീലി പോലെ ഒതിക്കി വെച്ചോട്ടെ ..! ആര്‍ക്കും ശല്യമാവാതെ .!!

ബുധനാഴ്‌ച, ഡിസംബർ 28, 2011

പ്രണയവും ജീവിതവും

 പണ്ടു ഒരുകാട്ടില്‍ ആശ്രമത്തില്‍ ഒരു സന്യാസിയും ശിഷ്യനും ഉണ്ടായിരുന്നു, ശിഷ്യന്‍ എല്ലാ അറിവുകള്ളും നേടി ഗുരുവിനെ പിരിഞ്ഞു പോവാന്‍  നേരത്ത് പറഞ്ഞു, ഗുരോ ഞാന്‍ എല്ലാ അറിവുകള്ളും നേടി ഒന്ന് മാത്രം ഞാന്‍ പഠിച്ചില്ല ഗുരു ചോദിച്ചു എന്താണത്, ശിഷ്യന്‍ പറഞ്ഞു പ്രണയം എന്നാല്‍ എന്താണ് അത് എനക്ക് അറിയ്യില്ല, അതൊന്നു പഠിപ്പിച്ചു തരണം ,ഗുരു പറഞ്ഞു ശരി ,നീ അതിനു മുമ്പ് കാട്ടില്‍പോയി ഒറ്റയാന്റെ കൊമ്പിലെ മണ്ണ് എടുത്തു കൊണ്ടു വരണം ശരി എന്ന് ശുഷ്യന്‍ സമ്മതിച്ചു പിറ്റേന്ന് അതി രാവിലെ ശിഷ്യന്‍ കാട്ടിലേക്ക് പുറപ്പെട്ടു, ആദ്യമായി ആന വരുന്ന വഴി മനസിലാക്കി വെച്ചു, പിറ്റേന്ന് വീണ്ടും പോയി ആന വരുന്ന വഴിയില്‍ ആനക്ക് തിന്നാന്‍ ഒരു മരകൊമ്പ് വെട്ടിയിട്ടു കൊടുത്തു, അതിന്റെ പിറ്റേന്ന് രണ്ടു കൊമ്പ് വെട്ടിയിട്ടു കൊടുത്തു, അതിന്റെ പിറ്റേന്ന് മൂന്നണ്ണം വെട്ടി കൊടുത്തു, ഇതങ്ങിനെ കുറച്ചു ദിവസം തടര്‍ന്നു ഏകദേശം ആനക്കും ആളെ പരിജയമായി തുടങ്ങി ഒരു ദിവസം ആനയുടെ വായയില്‍ തീറ്റ വെച്ചു കൊടുത്തു പതുക്കെ ആനയുടെ കൊമ്പില്‍ നിന്ന് ആ മണ്ണ് എടുത്തു അത് ഗുരുവിന്റെ അടുത്ത് കൊണ്ടു കൊടുത്തു അപ്പോള്‍ ഗുരു പറഞ്ഞു ഇതുപോലെ തന്നെയാണ് പ്രണയിക്കലും അപ്പോഴാണ്‌ ശിഷ്യനും കാര്യം പിടികിട്ടിയത്, ആദ്യ ദിവസം കാണുന്നു പിന്നെ ചിരിക്കുന്നു പിന്നെ മിഠായി കൊടുക്കുന്നു അങ്ങിനെ അങ്ങിനെ തുടരുന്നു .പക്ഷെ ഇന്നുള്ള കുട്ടികള്‍ക്ക് പ്രണയത്തെ പറ്റി പറഞ്ഞു കൊടുക്കണ്ട ,പകരം ജീവിതത്തെ പറ്റി പറഞ്ഞു കൊടുക്കേണ്ടതായി വരുന്നു പെട്ടന്ന് ഒരു ദിവസം ജീവിതത്തിലേക്ക് കാലെടുത്തു വെക്കുമ്പോള്‍ അവര്‍ പകച്ചു പോകുന്നു !!അതുകൊണ്ടുതന്നെ പാലതും പരാജയത്തിലേക്ക് കൂപ്പു കുത്തുന്നു പരസ്പ്പരമുള്ള മനസിലാക്കല്‍ ഇല്ല എന്നതാണ് വാസ്തവം!! പണ്ടൊക്കെ നമ്മുടെ നാട്ടില്‍ കാരണവന്മാര്‍ ഉണ്ടായിരുന്നു, കുടുംബത്തില്‍ ഉണ്ടാവുന്ന ചെറിയ ചെറിയ അലസോരങ്ങള്‍ അവര്‍ പറഞ്ഞു തീര്‍ക്കുമായിരുന്നു ഇന്ന് എല്ലാം യുവാക്കളിലേക്ക്‌ വന്നുചേര്‍ന്നു അതുകൊണ്ടുതന്നെ പരാജയവും കൂടി .ദാമ്പത്യ ജീവിതത്തില്‍ മനസിലാക്കല്‍ തന്നെയാണ് പ്രദാനം ,നമ്മെ വേണ്ടുവോളം സ്‌നേഹിക്കുന്നവര്‍ വേറെയുമുണ്ടാകും. അക്കൂട്ടത്തിലൊരാളാവുന്നതിലല്ല, ആരെക്കാളുമേറെ നമ്മെ മനസ്സിലാക്കുന്നിടത്താണ്‌ ഇണയുടെ വിജയം. എത്ര ദൂരേക്കു പോയ്‌ മറയുമ്പോഴും, പുഞ്ചിരിച്ച്‌ യാത്രയാക്കാന്‍ അങ്ങനെയുള്ള ഇണകള്‍ക്കേ സാധിക്കൂ. ഓരോ വാക്കും നോക്കും സ്‌പര്‍ശവും ഇഷ്‌ടവും അനിഷ്‌ടവും മറ്റാരെക്കാളും അന്യോന്യം തിരിച്ചറിയാന്‍ സാധിക്കുമ്പോള്‍ വിവാഹ ജീവിതത്തിന്റെ സമ്പൂര്‍ണ സൗന്ദര്യം അനുഭവിക്കാം. ഇഷ്‌ടം പോലും ആരംഭിക്കേണ്ടത്‌ തമ്മിലുള്ള മനസ്സിലാക്കലില്‍ നിന്നാണ്‌,തമ്മില്‍ മനസ്സിലാക്കുന്നവര്‍ക്കിടയിലെ ഇഷ്‌ടവും പ്രണയവുമാണ്‌ ഏറ്റവും ആനന്ദകരമായിത്തീരുന്നത്‌. ചിലര്‍ ഇഷ്‌ടം കൊണ്ട്‌ ഇണയെ വീര്‍പ്പുമുട്ടിക്കുന്നുണ്ടാവാം; തമ്മിലൊന്നു കാണാതിരിക്കാന്‍ പോലുമാവാത്ത ആഴമേറിയ ഇഷ്‌ടം. പക്ഷേ, അങ്ങനെയുള്ളവര്‍ക്ക്‌ പലപ്പോഴും സ്വന്തം ഇണയെ മനസ്സിലാക്കുന്നിടത്ത്‌ വലിയ പരാജയം സംഭവിക്കുന്നു,എല്ലാം മനസിലാക്കി  നല്ല ദാമ്പത്യ ജീവിതം നമുക്ക് പടച്ച തമ്പുരാന് ‍തരട്ടെ  എന്ന് പ്രാര്‍ഥിക്കുന്നു !!

അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:

ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ

തിരഞ്ഞെടുത്ത പോസ്റ്റ്

.............. വിട പറയും മുൻപേ ......

...................ഇന്ന് കാൻസർ ദിനം                        ........ചെറിയ ഒരു മയക്കത്തിനിടയിലാണ് ആരോ തോളിൽ തട്ടിയത്, പെട്ടന്ന് ഞെട്ടിയ...